HIKAYAT

suatu pagi hening,,

Laila ; Azu, knpe ye kita selalu gaduh, sdgkn kita sebilik, sekelas, sahabat or semua lah,,

Azu ; mane de kite mane penah gaduh,, tu gurau manje lah

Laila ; azu, ak ni bkn lah budak kecik yg xleyh nk bezakn gaduh dn gurau manje,, ko xsuke aku ke? knpe?

azu ; ntah bile ntah ak xsuke ko? ak kn kwn ko !

Laila ; azu ak nk kau jujur ngn ak,, knpe jdi cm ni,, ak dh mula rse hbgn kita sgt renggang,,

azu ; lai, kau terse sndiri kot,,

Laila ; azu ak sanggup mengalah demi pershbtn kita ! ak kuar dri bilik ni ! ak syg ko lebih dri bf ak,, ak syg ko lebih dri dorg yg kwn ngn ak,, sbb ko shbt ak !

azu ; kau nih gila lah,, ak men2 jer,, xde pape r

Laila ; one day ak akn taw hakikat nya knpe jdi cm ni !


~ and now i know actually kelebihan ak adalah kekurangan pada kau, ak mengharapkan kelebihan ak mampu menampung kekurangan ko,, tpi syg,, kau yg buat kn kita bukan shbt,, dan ak berdoa kau kembali pada ak seperti dahulu,, ak sayang ko Azu ~